اگر روزی فرزندانت از تو در مورد این دوره سیاه تاریخ ایران سوال کردند، کافی است همین عکس رو نشان دهی. گاهی یک عکس، یک کتاب تاریخ است. عکسی از یک شاعر، بر روی تخت بیمارستان، با کتابی در دست و پایی در زنجیر. دوره ای که هنر و فرهنگ، در بستر بیماری بود و به زنجیر کشیده شد، اما همچنان کتابی در دست داشت، تا فرهنگ آن مرز و بوم زنده بماند. آن تخت، زنجیر و حتی آن فرد، رفتنی است، اما فرهنگ و هنر آن کشور مصیبت زده، مانند نماد آن در زنجیر، زنده میماند.
عکس از شاعر آبتین بکتاش که از زندان به بیمارستان برای درمان انتقال داده شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر